In een vorige blog sprak ik kort over mijn yoga opleiding in Rishikesh, India en dat ik gekozen had voor Hatha en Vinyasa. Tijdens de opleiding kwam ik erachter dat Vinyasa niet de yoga was, die ik op dat op moment nodig had….of misschien toch wel… Misschien kwam Vinyasa op dat moment op mijn pad, omdat ik moest leren accepteren dat ik sommige dingen gewoon (nog) niet kon, simpelweg omdat mijn lichaam er niet klaar voor was of nog simpeler ik zal het nooit kunnen omdat mijn lichaamsbouw voor een bepaalde houding niet geschikt is. Maar toch met veel trainen en geduld kom je een heel eind! Ik zal mijn tijd daar nooit meer vergeten en sta te popelen om er weer naar toe te gaan voor een vervolg. Het was niet altijd fantastisch, want god ik heb daar wat afgejankt door onder andere huiltherapie, meditatie en oh….al die heupopeners!! Mijn psoas heeft het er nog over!

Ik bied sinds een jaar de LomiLomi massage aan in mijn salon. Deze massage is afkomstig uit Hawai en is een grote bubbel van liefde. Vandaar ook dat veel klanten van mij om een ‘love me, love me’ massage vragen. :) De persoon die lomi-lomi ontvangt, staat centraal in de massage. Er is geen vast protocol en geen twee massages zijn identiek. Als student for life ben ik altijd verschillende protocollen en technieken aan het bestuderen en aan het testen. Hierdoor heb ik inmiddels een goed gevulde gereedschapskist, waaruit ik kan putten en dus kan ik ook echt los gaan in deze massage. Als gever ervaar ik het als een mooie liefdevolle dans om de ontvanger heen, waarbij ik gebruik maak van lange, vegende slagen die door het lichaam gaan en als golven over je heen rollen. Dit doe ik voornamelijk met mijn onderarmen en soms ook mijn handen.

Het is bijna moederdag hier in Frankrijk, 7 juni, en omdat ik al een tijdje speel met het idee om powermensen in het zonnetje te zetten, begin ik dus met mijn moeder! Mijn moeder is een powerwoman. Echt…ik zeg dit niet omdat het mijn moeder is (stiekem toch ook een beetje)